wędrowanie nas zbilża
już nam niedaleko
do siebie
już za parę chwil
się tam dostaniemy
tylko trzeba się zmęczyć
codziennie milę lub dwie
najlepsza wersja siebie
już tam na nas czeka
i będziemy żyć
dla siebie
długo i szczęśliwie
do tego obrazu
śmieją się nam oczy
rosną ramiona
ku baldachimom z liści
gdzie skrzydeł trzepotanie
o ptasiej godzinie
zielony tunel
migotanie
Ale ładnie, naprawdę fajnie prowadzisz tekst w wierszu, wszystko się ze sobą łączy, no i ten temat jakże ważny w odniesieniu do wspólnych życiowych wędrówek 😉
OdpowiedzUsuńWitaj! Miło mi ogromnie, że się podoba.. Dziękuję 😊
Usuń