Życie na kanwach powieści

 

Kiedy nikt nie patrzy 

pisarz szuka słów nie bez znaczenia.

 Rzadko pasują całkiem surowe.

Częściej wygładza  je i porządkuje

  zmieniając pomysł w płynny wyrażeń ciąg.

Wówczas postacie wrastają w miejsca

 i wątki wydarzeń,

dzięki nim dostają swoje atrybuty:

- wystawne życie, stroje, i pokoje;

- lub proste i podłe jak żebraczy  kij;

 - mało kiedy rozpaloną nad czołem aureolę;

- zaś wyrzutkom autor przypina łatkę.

Od teraz ciągnie się za nimi widmo potępienia.

Gdyż krzywda, wina i kara, jak mówią, 

to ciąg przyczynowo - skutkowy.

Mechanizm poruszający niebo i ziemię 

- w turbinach mieli się mąka na chleb.