Tako rzekł rozum:
...już wszystko stracone,
odeszło w niepamięć
i wyschło na wiór...
...ukryta w ziemi
nadmorska rafa,
akant w kamieniu,
zastygły w skale
kopalniany stwór...
...rycerz, królewny
najdroższy skarb,
ciszą zarosłe,
mgłami osnute,
schody na bal...
Odparło serce:
...wszystko co zimą
zaklęciem uśpione,
prawdziwa obudzi pieśń:
z przychylnym wiatrem,
roztopów pluskiem,
w słońcu płomieni
łagodny deszcz...
AI for Freepik.com
witam serdecznie💚
OdpowiedzUsuńpiękny wiersz 'O tym mówią baśnie...' - przenikający do duszy zaklęciem uśpionym.. od zawsze uwielbiam bajki i legendy,
zdjęcie do wiersza urocze🤩
- pozdrawiam Cię Kochana cieplutko i ściskam mocno 🤗😘🥰
Witaj Anso, wiem, że ta tematyka to jedna z Twoich ulubionych. Ponieważ słowa mają moc, czasem nimi sobie czaruję. Układam i dokładam. W rezultacie z dnia na dzień wiersz potrafi się zmienić nie do poznania. Dziękuję Ci bardzo i serdecznie Cię pozdrawiam. 🤗😘
UsuńCiekawie porównanie rozumu i serca :)
OdpowiedzUsuńNajlepiej jakby się umieli oboje dogadać. Serdecznie pozdrawiam 🤗
UsuńOh, the spark of imagination. We somehow chase it in the wind, especially, when you know that world is so close. Thanks for the lovely poem.
OdpowiedzUsuńI always look forward to this flow of creative energy. It's very nice when something is created. Best regards.🤨
UsuńMágico poema. Te mando un beso.
OdpowiedzUsuńGracias Citu. Te mando un beso.😘
UsuńSuch a poetic and thought-provoking reflection on fairy tales. It’s interesting how it contrasts the weight of lost dreams with the hope of renewal. Beautiful imagery!
OdpowiedzUsuńTa, wszystko co uśpione obudzić sie może. I może już się budzi. Patrzmy, słuchajmy, wierzmy...Baśnie i niebaśnie. Wszystko, co rodzi sie z natury, z naszego serca i jest częścią nas...
OdpowiedzUsuńBaśnie od zawsze były nauką, pociechą i ostrzeżeniem. Nawet dziś często wybieramy treści, które dają nam to wszystko. Jak wyglądałby świat bez baśni? Bez literatury? Bez wyobraźni, sztuki i pasji tworzenia? Dobrze kiedy serce i rozum idą w parze. Dobrego weekendu Ci życzę.🤗
UsuńDobrze, że to serce nam dodaje nadziei, kiedy myślimy, że nie ma o co walczyć. Wiersz tak bardzo trafiony w moją sytuację. Dzięki! :)
OdpowiedzUsuńWitam Cię na moim blogu. Myślę, że sprawach emocji, najczęściej serce ma racje. Lubię łamać sobie głowę. Im częściej ją ćwiczę, tym mniej popełniam błędów. Ale w chwilach próby, to serce przynosi nadzieję. Serdecznie Cię pozdraeiam. 🤗
UsuńDobrze byłoby znaleźć złoty środek między sercem i rozumem. Piękne i bardzo trafne porównanie.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, miłego weekendu:)
Dzięki takim dyskusjom można dojść do trafnych wniosków. Dziękuję za dobre słowo. U nas wiosennie, pada i pada. To będzie dłuuugi dzień.
UsuńWitaj początkiem lutego
OdpowiedzUsuńJak wiesz bardzo lubię czytać Twoje wiersze.
Tak, wszystko co uśpione obudzić się może... Nie tylko na przedwiośniu, które tuż, tuż...
Pozdrawiam coraz jaśniejszym dniem
Bardzo wskazane byłoby wszem i wobec, aby serce z rozumem w symbiozie żyć umiało...
OdpowiedzUsuńJestem tego samego zdania. Serdecznie pozdrawiam. 🤗
UsuńSerce wiosnę zapowiada, a wraz z nią ożyją baśnie :)
OdpowiedzUsuńNiech żyją baśnie! Serdecznie pozdrawiam 🤗
UsuńSerce i rozum spotykają się w jednym wierszu
OdpowiedzUsuńTakie spotkania dają nadzieję. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam 🤗
UsuńPięknie piszesz ♥
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie 🤗
Angelika
Witaj Angeliko. Bardzo mi miło. Dziękuję.
UsuńTak... Jeszcze przyjdą lepsze czasy...
OdpowiedzUsuńDobrze by to było...
Usuń