W moim lesie skojarzeń
moje drzewa kłaniają się Tobie
Twoje drzewa kłaniają się mi.
Jest między nimi
nić porozumienia.
Wyzłocone korony od słońca.
Gdziekolwiek spojrzysz
są oczy, żebra, węzłowate ręce,
zabawnie rozczochrane fryzury.
Teraz gdy nadciąga jesień
tańczą z wiatrem Paso Doble
lub leniwie ziewają we mgle.
Nucą, wciąż szemrzą pradawną pieśń,
której nikt nie rozumie...
Tak jak my.
piękny !
OdpowiedzUsuńDziękuję pięknie!
UsuńMe gusto el poema. Es muy tierno. Te mando un beso.
OdpowiedzUsuńGracias Citu. Te mando un beso.😘
UsuńTo pełen jesiennej, nieuchwytnej magii wiersz...Tak drzewa nucą i tańczą po swojemu połączone tajemną siecią zrozumienia. A nam czasami udaje sie w nei wsłuchac i mocno poczuc ich istnienie, wzruszyc sie ich więzią, stałością, prawdą i mocą. Zapatrzeć sie na połączone ze sobą drewniane ramiona i zatęsknić za czymś takim w świecie ludzi...
OdpowiedzUsuńAbsolutnie się z Tobą zgadzam. Drzewa rozumieją się i komunikują ze sobą. Czy to nie jest fantastyczne? Czasem udaje nam się poczuć tę magię, czasem zdarzają się nam takie momenty iluminacji, że wydaje się nam, że cały wszechświat nas w ramiona ujmuje. Życzę Wam pięknej, spokojnej jesieni Olgo. Pozdrawiam serdecznie 🤗
UsuńSo vivid and haunting. I like it!
OdpowiedzUsuńTrees are living thing. Peter Wohllenben, author of "The Hidden Life of Trees", said that "trees can speak 600 words" in their own language. I recommend this book to everyone. Have nice week ☺️
UsuńUwielbiam spacery wśród drzew. Są takie wyciszające. Można się wsłuchać w ciszę i delikatny szelest liści. Świetny wiersz! Wyobraziłam sobie tę spokojną, relaksacyjną wycieczkę.
OdpowiedzUsuńWitaj! Jeśli o to chodzi, to wierzę w pozytywny wpływ drzew na naszą kondycję. Spacerowanie po lesie, czy parku przynosi wyciszenie i mnóstwo dobrej energii. Kolorowej i pięknej jesieni Wam życzę.🤗
UsuńKocham drzewa! I ich zjednoczony świat ♥️
OdpowiedzUsuńPrawda, że to piękna wizja? Nam ludziom często brakuje takiego zjednoczenia.
UsuńCudownie! Drzewa tańczące jesienią chyba zachwycają mnie najbardziej, choć wiosną też nie mogę oderwać wzroku od życia jakie z nich się wyłania. <3
OdpowiedzUsuńLas o tej porze roku jest dla mnie najpiękniejszy. I te plenery jakby namalowane. Serdecznie pozdrawiam.🤗
UsuńWow! Przepięknie i trafnie oddałaś istotę tych tworów natury. Rzadko ostatnio czym wiersze, no chyba że u Asi z bloga Kaprysy Joanny,i jestem szczerze zachwycona Twoim. Gorące pozdrowienia 😘
OdpowiedzUsuńWitam Cię serdecznie. Bardzo się cieszę, że Ci się podobało. Pozdrawiam!😘
UsuńPiękny wiersz :)
OdpowiedzUsuńPodoba mi się porównanie targanych wiatrem drzew do tańca :)
Tańcują i gubią swe ubranie. 😄
UsuńChyba paso doble w wykonaniu drzew, taki energiczny i ekspresyjny taniec, trochę by mnie przerażał. Kojarzy mi się z wichurami, z takimi porywami wiatru, które z jednej strony wywołują taniec drzew, ale jednocześnie potrafią nieść zniszczenie i lęk. Boję się huraganów i w ogóle silnych wiatrów :(
OdpowiedzUsuńWidziałam film, na którym tańczy Amazonia. Każdy ruch powietrza sprawia ruch liści. A ponieważ każdy centymetr jest tam wykorzystany, wyglądają jak jeden organizm. W Paso Doble na każdy ruch kobiety odpowiada mężczyzna i odwrotnie. Serdecznie pozdrawiam 🤗
Usuń