SŁOWOTWORY

 

należy oddać sprawiedliwość ucieczce w świat fantazji zakątki nijakie zmieniając w chorobliwie piękne a doczesność przyjmując nieobecnym wzrokiem plączących się myśli  misternych pajęczyn obecnych zdarzeń i postaci z otchłani podświadomości wątków tajemnic i zagadek oraz zaklęć do kodów przyszłości  wyłapanych w siatkę jak słowne motyle niechcący  rozpalonych zmysłów i błędnych ognii pospiesznie gaszonych pożarów by w zamian obsadzić pogorzelisko nowym wiecznie zielonym lasem  przetkanym  tętniącym życiem rozlewiskiem pełnym dziwnych stworzeń na skraju którego złocista łąka a hen daleko  ledwo widoczne piętrzą się  góry gdzie orli krzyk pogrzebane najdroższe kamienie i złamane głazy uprzedzeń a szczyty jak otwarte na oścież wrota do  gwiazd tej nocy wskoczyła w głąb siebie  i uwierzyła że umie mówić wierszem