Latem, w chłodny ogrodu zaułek
wprowadził się pospolity skorek.
W newralgicznym punkcie - z huby półek
strzeże szlaku do sąsiedzkich norek.
Kłują szczypawkę na skrzydłach oczy.
Drażnią biedronki nowe korale.
-”Która mucha w które sieci skończy?”
-”Pasikoniki są wręcz zuchwałe!”
Oddział mrówek nosi ziarna piachu,
trwa mitręga do codziennej musztry.
Mówią, że to na budowę dachu...
-”Ani chybi będą lepić bunkry!”
1 lutego 2011
A tymczasem w ogrodzie kwitną:
Skorki też są potrzebne w tym naturalnym rytmie. Oczywiście, że mak jest the best, ale wszystkie zdjęcia cudne.
OdpowiedzUsuńKażdo stworzenie ma swoje miejsce w naturze. Serdecznie pozdrawiam. 🤗
UsuńPrzypomniały mi się czasy, kiedy na biwaku rozstawialiśmy namioty i jaki to byl krzyk, gdy do środka dostał się skorek :)
OdpowiedzUsuńPIękne zdjęcia :)
Skorki poprzez swój wygląd budzą grozę, ale wbrew ludowym legendom nie wchodzą do uszu i nie są aż takie groźne. Wiersz ma formę bajki. Opowiada o pewnych ludzkich cechach: o zgorzknieniu i oczekiwaniu najgorszego. Sposób patrzenia i nastawienie buduje obraz świata. Udanego tygodnia. Dzięki za komentarz.🤗
UsuńIt sounds like a scene from a bustling garden full of life and activity! The description of the common earwig taking up residence, the interactions between various insects, and the industrious ants carrying grains of sand for their construction project create a vivid picture of nature's rhythms. Each line paints a picture of the intricate ecosystem at work, from the smallest insects to the larger predators like minks. It's a wonderful glimpse into the world of the garden alley during summer.
OdpowiedzUsuńA garden is a place teeming with life. The gardener is its guardian angel. Best regards. 🤗
UsuńLinda flor. Lindo poema. Te mando un beso.
OdpowiedzUsuńSiempre es bueno escuchar un comentario tuyo. Te mando un beso.😘
UsuńWidzę ten wiersz z ilustracjami w książce dla dzieci. Piękność 😍
OdpowiedzUsuńFajny pomysł. Uprzejmie dziękuję. 🥰
UsuńHmmm... nie jestem fanka robaczków, zwłaszcza jednego o którym wspomniałaś w swoim utworze :-P ale wiersz pięknie opisuje te malutkie elementy przyrody ( owady) , bez których by nas tak naprawdę nie było
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Karolina
Każdo żyjątko ma swoje miejsce w przyrodzie i spełnia swoją wyjątkową rolę do spełnienia. Napawa mnie to spokojem. Serdecznie pozdrawiam 🤗
UsuńMimo różnych ludzkich zachowań i wyróżniających się cech, Natura tętni życiem. Zawsze gdzieś coś się dzieje, chętnie to oglądam na przyrodniczych filmach, ale niekoniecznie chciałabym być w pobliżu.
OdpowiedzUsuńWiersz zgrabnie powyższe opisuje, ale przyznam, że nie wpadłabym, że jako Autorka miałaś na myśli właśnie zgorzknienie i oczekiwanie na najgorsze. To czasami trudna sztuka. Gratuluję zdjęć.
Pozdrawiam serdecznie...
Tak, wiersz to alegoria, nie podejrzewam skorka o jakieś skomplikowane uczucia. Kieruje nim przede wszystkim instynkt. Serdecznie pozdrawiam 🤗
UsuńCudnie to wszystko ujęłaś. Od zawsze bardzo nie chciałam być mrówką, a skorki mają swój niepowtarzalny urok:)
OdpowiedzUsuńWspaniale to wszystko kwitnie, aż żal, że wiosna i lato tak szybko przemijają.
Dlaczego akurat mrówką? Wiosna w pełni. Cieszę się każdym dniem. Serdecznie pozdrawiam 🤗
UsuńBo mrówki mają ciężki żywot;) Pozdrawiam:)
UsuńAle żyją w gromadzie, więc jest im łatwiej. Serdeczności 🤗
Usuń