Drogowskaz

 

A kiedy upadniesz,

to przecież nie zgaśnie:

ni księżyc,  ni słońce.

Nawet kiedy skwar,

słoty świat tkające.

I nieważne gdzieś jest, 

jak daleko domu.

Wieczna, rozgwieżdżona noc

nieznana nikomu.

Świt się zbliża, ptaków śpiew,

zieleni się trawa.

Ciągle musi szumieć  las.

W meandry rzeka wpadać.

Zawsze będą pasły się

 konie gdzieś na łące.

Pod troskliwą ręką

rozkwitną gdzieś kwiaty

i dojrzeje zboże.

Pszczoły będą krzątać się

w kipieli pachnącej.

Po kres horyzontu,

nawet jeszcze dalej...

I bez wątpliwości

- jak dwa a dwa cztery,

będzie do wyboru:

ramię drogowskazu

lub przydrożne chaszcze.

Freepic.com