MAKABRA

 

na stęchłych mokradłach

mieszkała makabra

 z wszystkich sobie drwiła

dobrze się bawiła

wygląd miała srogi

szpony zęby rogi

lękiem się żywiła

zwierzynę płoszyła

wystraszyła ptaki

żaby ryby raki

trzodzie dokuczała

śmiałków przepędzała

pogubiwszy drogi

brali za pas nogi

gdy wyła zdradliwie

oszczerstwa złośliwe

to kto żyw uciekał

prawdy nie dociekał

lecz była ulotna

ogonem świat zmiotła

ucieka bez końca

z zmartwychwstaniem słońca