za daleko to zaszło
i powrotu nie widać
równolegle w oddaleniu
wyrwani z korzeni
mogą zasiać się gdziekolwiek
wywędrować i osiąść
lub świadomie wyjechać
niczym wolni ludzie
ród bez ziemi
szukający dla siebie
nowego przymierza
skrawka nieba
który mogą pielęgnować
Obrazki AI z Freepic.com
🌸🌸Piękny ten obrazek, a i słowa wiersza pasują do niego jak ulał.
OdpowiedzUsuńDodałam jeszcze dwa. Takie swoje miejsce na ziemi to taki mały raj. Dobrego nowego tygodnia, pozdrawiam 🤗
UsuńTe hace pensar. Lindo poema. Te mando un beso.
OdpowiedzUsuńGracias por tu comentario. Te mando un beso😘
UsuńI wszyscy się przepcyhają, żeby być właśnie w tym miejscu...
OdpowiedzUsuńGdyby się tak nie pchali, pewnie szybciej osiągnęliby ten stan. Witam Cię i pozdrawiam. 🤗
UsuńPiękny wiersz, a w połączeniu z obrazkami - nic dodać, nic ująć. Każdy ma gdzieś swój kawałek nieba tylko gdzie go szukać?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie :)
Może być całkiem blisko i bardzo daleko, ale żeby to wiedzieć trzeba wybrać się w podróż. Tak to już jest... I ja Ciebie serdecznie.🤗
UsuńPiękny biały wiersz ;)
OdpowiedzUsuńTak wyszedł. Dziękuję.🤗
UsuńWitaj majową sobotą
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz, a zdjęcia dosłownie zachwycają.
A ja się właśnie wybieram do takiego miejsca, gdzie może jest też kawałek mojego nieba...
Pozdrawiam przygotowaniami do wyjazdu
Witam droga Ismeno! Mam nadzieję, że dobrze Ci tam będzie.🤗
UsuńŚwietny wiersz, a zdjęcia pasują do niego idealnie.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Jakieś takie słodkie rozleniwienie mnie opanowało. Nie wiem jak się pozbierać. Maj jest jednak najpiękniejszy. Serdeczności 💕 przesyłam.
UsuńŚliczne :)
OdpowiedzUsuńDziękuję Pati. Pozdrawiam 🤗
Usuń