Ten zakątek tajemną ma moc.
Wewnątrz świątyni tysiąca naw
głębię obrazu uwięził staw.
W cieniu mruczy oswojony koc…
Ukrop, drży powietrze i… śnieży.
Umysł pragnie pojąć żywioły:
Jawa - i puch gubią anioły?
Złuda – i topola się pierzy…
31 maja 2010
Ale piękny wiersz...aż się rozmarzyłam ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Witam Cię Sylwio na moim blogu. Dziękuję pięknie za miłe słowa. Takie topole rosły bliskie mojego domu w Polsce.
UsuńChyba trochę się pospieszyłaś z tą majówką ;)
OdpowiedzUsuńHaha 😄 już się do niej przygotowuję. 😀
UsuńDawno mnie nie było, ych... A przecież tak dobrze się czyta twoje wiersze. No nic, idę nadrabiać.
OdpowiedzUsuńNie było Cię, bo miałaś ku temu powody.
UsuńTakie piękne i wysokie topole rosły koło mojego rodzinnego domu.
OdpowiedzUsuńWspomnienie...
Koło mojego też! Wszystko było takie sielskie dopóki nie zaczeli poszerzać drogi. To były ogromne topole. Miały pewnie kilkadziesiąt lat, a na nich pełno ptasich gniazd. Ten obraz zostanie ze mną na zawsze.
UsuńŚwietny wiersz :)
OdpowiedzUsuńWitam, dziękuję uprzejmie. 😉
UsuńPrzepiękny wiersz! Uwielbiam maj i te biały puch- na szczęście nie jestem na niego uczulona ;)
OdpowiedzUsuńUczulenie paskudna sprawa. Bez tych dolegliwości można się cieszyć wiosną. Wiosna jest taka radosna!
UsuńWidzę, że wspominasz. Niektóre obrazy z przeszłości towarzyszą nam przez całe życie. Każdy je ma. Mam i ja swoje, do których jestem bardzo przywiązana. Wywołują uśmiech. Piękny wiersz... idę powspominać.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie...
Wspominam, jakże by inaczej? Piszę i przygotowuje się do świąt. Serdeczności 🤗
UsuńPiękny wiersz. Czyżby o wyjątkowym dla Ciebie miejscu? :)
OdpowiedzUsuńTak myślę, że to wyjątkowe dla mnie miesce. Pierwsze, które pamiętam.
UsuńŁadny wiersz. Pamiętam z dzieciństwa ten topolowy "śnieg". Tam gdzie rosły ich większe skupiska, krajobraz robił się iście zimowy.
OdpowiedzUsuńStąd wynikło to w wierszu zmieszanie i poplątanie: zmysłów i pór roku. Serdecznie pozdrawiam. 🤗
UsuńMiejsce z wiersza musi być wyjątkowe :) Z pewnością zawiera w sobie wiele emocji i wspomnień. Naprawdę piękny wiersz, zachwycająca twórczość :)
OdpowiedzUsuńTak w tym wierszu wróciłam do swego dzieciństwa. Wielkie dzięki! 🥰
UsuńPrzepięknie napisane, aż pobudziłaś moją wyobraźnię! ;)
OdpowiedzUsuńDziękuję. Serdecznie pozdrawiam 🤗
Usuń31 maja... Dzień dla mnie szczególny.
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz,
Mogę spytać dlaczego? 🥰
UsuńO majówce jeszcze nie myślę, ale o wierszach już tak. :)
OdpowiedzUsuńI bardzo dobrze!
UsuńPiękny majowy wiersz. Już się nie mogę doczekać tego miesiąca.
OdpowiedzUsuńZ pewnością to jeden z najpiększych. Witam Cię na moim blogu. 🤗
UsuńBardzo ładne Mab. Czekamy na maj. Buziaki
OdpowiedzUsuńOczywiście, że tak. Buziaki!
Usuń