Po co znowu się martwisz?
Świat się wiosną wybarwi,
kiedy niebo wypłacze,
wzejdą zielne pałace.
O co znowu się lękasz?
Taka zwiewna piosenka,
znów wyłoni się z gniazda,
jak pstrokate pisklęta.
Czemu masz smutne oczy?
Park się liściem ozłoci,
upojony zachwytem
do stóp padnie ze świtem...
- Jak ta pierwsza miłość.
- Jak ten pierwszy śnieg.
Oh, such a lovely poem of nature and more. Thanks so much🍂💛🦊
OdpowiedzUsuńLove that you like it. Have great rest of the week.🍁🍂🍃
UsuńTo są te pytania, które sama sobie ciągle zadaję. Na szczęście jest przyroda <3
OdpowiedzUsuń